sobota

Warszawa: Kawiarnia Le Petit Café

Le Petit Cafe to średniej wielkości kawiarnia na Natolinie. Obiegowa opinia mówi, że to biznes rodzinny; miejsce, w którym można zjeść domowe ciasto, prawdziwą bruschettę, smaczną zupę i wypić nienaganną kawę, idealnie zaparzoną herbatę czy dobrze skomponowanego drinka.
Do wizyty w Le Petit Cafe zostałam namówiona przez P. Kawiarnię na Natolinie odwiedziłyśmy w środowe popołudnie głodne nowych słodkich smaków, mając wysokie oczekiwania podsycone pozytywnymi opiniami o kawiarni zaczerpniętymi z Internetu. Na początku miałyśmy niewielki problem z odnalezieniem lokalu, gdyż słabo znamy Natolin, a adres Żabińskiego nic nam nie mówił. W rzeczywistości kawiarnia znajduje się w pawilonie dokładnie na przeciw Galerii Ursynów,  przy samej ulicy Belgradzkiej.
Wnętrze kawiarni jest przyjemne, ale nieco chłodne. Czerwone i pomarańczowe krzesła, są eleganckie, ale także mają chłodny odcień. Na ścianach piękne tapety w pasy. Widać, że właściciele mieli dobre intencje. Zasiadłyśmy z P. w głębi lokalu, na wygodnych kolorowych, trochę udających antyki fotelach.
Ja zamówiłam sernik kajmakowy (10zł) i latte (12zł). A P. bezę żurawinową (13zł) i cappuccino na podwójnym espresso (10zł). Po chwili zamówienie otrzymałyśmy do stolika. Kawa była bardzo dobra, niekwaśna, co niestety często się w kawiarniach zdarza. Natomiast sernik kajmakowy był obrzydliwie słodki - kajmak był dobry, do masy serowej można dodać mniej cukru, wtedy całość byłaby mniej mdła. Beza z żurawinami i kremem waniliowym była ciekawa, dobra. Porcja jak na 13zł duża. Ja bym nie była w stanie jej zjeść, ale P. podołała. Pobyt uprzyjemniała nam muzyka sącząca się z głośników (smooth jazz), nieutrudniająca rozmowy.
Obsługa kawiarni jest miła, lecz nieco oschła, bez uśmiechu przyjmująca zamówienia i obsługująca gości, ale na tyle uprzejma, że nie sprawia to problemu.
Mimo wszystko nie sądzę, że pokonam ponownie 20 kilometrów by odwiedzić tę kawiarnię (nie mieszkam w Warszawie), bo mnie nie zachwyciła, chociaż też specjalnie nie zawiodła [Edit. być może dlatego, że miałam bardzo wysokie oczekiwania i zjadłam w życiu bardzo dużo serników:)].







Le Petit Cafe
ul. Żabińskiego 16a, Warszawa (Natolin)
Można płacić kartą.
Więcej informacji tutaj

Edit. Moja w gruncie rzeczy pozytywna opinia wywołała oburzenie miłośników na FaceBook'u. Przykro mi jeśli kogokolwiek uraziłam. Miałam napisać, że warto odwiedzić, jeśli mieszka się w pobliżu.

wtorek

Zamknąć lato w słoiku

 Trwa sezon przetworowy. Lubię ten czas i lubię w zimie otwierać słoiki pachnące wakacjami, ciepłem i świeżością. Dlatego co roku przetwarzam pomidory, truskawki, papryki, maliny i inne owoce i warzywa. Książka, po którą sięgnęłam pomaga w takich przedsięwzięciach. To książka prosta, podstawowa. Podzielono ją na 3 główne działy: owoce, warzywa i grzyby. Rozpoczyna się od krótkiego wstępu poświęconemu pasteryzacji, kwaszeniu i marynowaniu i zawierającemu podstawowe informacje na ten temat.
W dziale owoce znajdują się przepisy na dżemy, konfitury, soki, galaretki i inne. Ogromnym plusem jest nieużywanie sztucznych zagęszczaczy (w większości przepisów - w kilku niestety ktoś się uparł i wykorzystał cukier żelujący - od którego moim zdaniem przetwory się psują). W niektórych przepisach moim zdaniem można użyć nieco mniej cukru, by gotowy dżem czy konfitura nie były takie słodkie. W dziale warzywnym umieszczono przepisy tradycyjne i trochę bardziej nowoczesne, ale nawiązujące zazwyczaj do kuchni polskiej. Z przepisu na keczup wyszedł mi smaczny sos, dosyć gęsty, bo miałam dużo cierpliwości w odparowywaniu. Przepisów na grzyby jest 7. Wszystkie domowe.
To prosta, niezobowiązująca książka. Nadaje się idealnie dla osób, które wcześniej nie miały do czynienia z domowymi wyrobami. Przepisy są proste, podane krok po kroku.
Wśród minusów muszę wymienić zdjęcia z iStockphoto, bo można się bardziej postarać. Zamknąć lato w słoiku ma wielu autorów i nie wiadomo czyj jest dany przepis.
Polecam tę książkę wszystkim tym, którzy rozpoczynają swoją przygodę z zatrzymywaniem smaków i jako podstawową pozycję o przetworach.


[Bardzo wielu autorów] Zamknąć lato w słoiku

Fotografie: iStockphoto
Wyd. Olimp Media (2010)
Liczba stron: 128
Okładka: twarda
Stan: nowa
Książka dostępna w naszej księgarni na Inżynierskiej 1 w Warszawie

piątek

Wielka księga własnych wyrobów

Ruszył na dobre sezon przetworowy, ale książka, którą wzięłam na warsztat nie traktuje tylko o przetworach. To kompleksowa propozycja o chlebie, mięsach, wędlinach, kiełbasach, sokach, winach, grzybach, dżemach i wielu innych pysznościach. To książka o tym co możemy przygotować sami.
Książka jest kompilacją kilku książek niemieckich zebranych do kupy przez wydawnictwo Multico. Z tego powodu zdjęcia w książce są bardzo niemieckie. Niektóre nie są najnowsze i to niestety widać. 
Bardzo spodobał mi się rozdział o egzotycznych warzywach i owocach, gdyż zawiera dosyć dokładne informacje na ich temat i przepisy na dania, które z danego produktu można wykonać.
Fantastyczny jest rozdział o winach i część o octach. Już nie trzeba kupować specjalistycznych, można je zrobić samemu (a w Polsce dość trudno o ocet np. z szampana). Spodobała mi się też część o kiełbasach, chociaż sama z niej raczej nie będę korzystać, ale po konsultacji z osobą mającą pojęcie o mięsie i jego obróbce muszę stwierdzić, że rozdział jest uczciwy. 
Rozdział dotyczący przetworów traktuje generalnie o suszeniu, konserwowaniu, wekowaniu i wielu innych, czyli dowiemy się nie tylko o dżemach, ale też innych ciekawych produktach. To co jest w nim naprawdę fajne to informacja o tym w jakich temperaturach i jak długo należy dany wyrób pasteryzować (lub sterylizować jeśli chcemy). 
To nie jest typowa książka o przetworach. Ale to dobra książka stanowiąca bazę do produkcji własnych wyrobów, włączając w to kiełbasy, wędliny i dżemy. I chyba rozdział o kiełbasach jest najciekawszy. Książka zawiera bardzo dużo konkretnych informacji, dobrze zarysowujących daną tematykę.
To na pewno nie jest książka dla miłośników pięknych fotografii, bo są one zdecydowanie "niemieckie". To nie jest też książka dla osób, które chcą tylko robić konfitury. To książka dla osób, które chcą się dużo dowiedzieć na różne tematy dotyczące domowego przetwórstwa.


Piotr Wierzbowski (red.): Wielka księga własnych wyrobów
Fotografie:bardzo wielu autorów niemieckich
Wyd. Multico Oficyna Wydawnicza (2012)
Liczba stron: 328
Okładka: twarda
Stan: nowa

czwartek

Tracey Lawson: W miasteczku długowieczności. Rok przy włoskim stole

Dzisiejsza burza skłoniła mnie do skończenia książki. Książki, którą czytało mi się bardzo dobrze. W miasteczku długowieczności to reportaż (?)- opowieść brytyjskiej dziennikarki, piszącej o zdrowym żywieniu, zafascynowanej kuchnią włoską. Nie da się ukryć, że czytając tę książkę jej fascynacje są bardzo dobrze widoczne. 
Książka opowiada o codziennym życiu i jego celebracji w małym miasteczku Campodimele we Włoszech, w górach Aurunci. Miasteczko znane jest z długowieczności jego mieszkańców (żyją do setki albo i dłużej). To skłoniło autorkę do przeprowadzki do niego i życia wraz z mieszkańcami by poznać ich zwyczaje kulinarne. 
Książka podzielona jest na 12 miesięcy, nie są to jednak miesiące z jednego konkretnego roku, to raczej zbiór historii, które nie są umiejscowione w żadnym konkretnym roku, a miesiącu, roku dowolnego. Oprócz barwnych, malowniczych historii w książce są przepisy i trochę zdjęć (w formie wkładki). 
Historie, które możemy przeczytać sprawiają, że uśmiech pojawia się na twarzy, są ciepłe, podtrzymujące na duchu i dające nadzieję na dobre życie. Mieszkańcy Campodimele celebrują każdy dzień, wstają o wschodzie, kładą się o zachodzie. Mają swoje spiżarnie, magazynki. Spotykają się na wspólnym gotowaniu, plotkując przy tym. Pieką chleb z własnej pszenicy. Jedzą ryby złowione w pobliskim morzu (tak, góra na której znajduje się miasteczko schodzi do morza). Żyją w zgodzie z naturą i spożywają to co urodzi ich ziemia, albo ziemia sąsiadów. Chciałabym tak!
Przepisy odpowiadają danemu miesiącowi. Są proste, często na oko. Mój ulubiony, już wypróbowany, wysmakowany to przepis na Spaghetti z dzikimi szparagami i białym sosem. Nie miałam niestety dzikich szparagów, zastąpiłam je cieniutkimi zielonymi szparagami z targu. Dzisiaj spróbuję Fritaty z szalotkami. 
Ostatnie kilka stron autorka poświęciła słownikowi włoskich produktów i pojęć. Niewątpliwie ułatwia to uszeregowanie informacji otrzymanych z książki. 
Jeszcze jeden plus. Spis wszystkich przepisów podzielonych na miesiące umieszczono na końcu książki.
Książka spodobała mi się bardzo. Czytało ją się świetnie, mogę powiedzieć, że wręcz połykałam słowa zapisane na jej kartach. Przepisy zimowe zapewne wypróbuję w sezonie, ale jestem przekonana, że będą dobre, bo te, z których coś przygotowywałam były uczciwe, prawdziwe i smaczne. Te kilka zdjęć umieszczonych w książce daje lepszy obraz życia mieszkańców miasteczka i ich zwyczajów.

To książka dla wszystkich zauroczonych Włochami i dla tych, którzy lubią jeść zdrowo. To książka dla osób pragnących przeczytać dobrą, w sumie lekką lekturę. Polecam!

Tracey Lawson: W miasteczku długowieczności. Rok przy włoskim stole.
Fotografie:  Jason Lowe
Wyd. Czarne (2012)
Liczba stron: 440
Okładka: miękka
Stan: nowa
Książkę otrzymałam od Wydawnictwa Czarne

poniedziałek

Marcin R. Szulżycki: Smaki Azji dla przyjaciół

 Tym razem coś nieco innego. Książka, a właściwie zbiór kart o kuchni Azji, nieokreślonej konkretnie jako chińska, wietnamska czy inna. To raczej zbiór zeuropeizowanych przepisów z różnych regionów, coś na kształt kuchni fusion. 
20 kartek pocztowych zamknięto w kolorową obwolutę przedstawiającą historię pomysłu, kilka przypraw typowych dla regionu oraz 18 rzeczy, które należy mieć w kuchni jeśli chce się gotować ze Smaków Azji.
Na każdej kartce pocztowej znajduje się jeden przepis wraz z listą składników, a na odwrocie zdjęcie gotowego dania. Składniki nie są trudno dostępne, choć czasami są dosyć drogie, jak np. cukier palmowy; za niektórymi niestety będziemy musieli się nachodzić: limnofia pachnąca czy Thit Than&Xuong Ong. Przepisy są wykonalne, te które ugotowałam wyszły smaczne. Nie podoba mi się jednak używanie składników takich jak zapach waniliowy.
Wprawdzie zdjęcia mnie nie powaliły, ale temu zbiorowi przepisów należy dać szansę, autor wykonał sporo pracy by go przygotować, a przepisy są naprawdę w porządku.


Marcin R.Szulżycki (slodkokwasna.pl): Smaki Azji dla przyjaciół, część pierwsza
Fotografie:  CookAndWatch
Wyd. ?
Liczba stron: 20 kartek pocztowych
Okładka: broszurowa
Stan: nowa

środa

Jose Pizarro&Vicky Bennison: Seasonal Spanish food

 Gdy myślę o kuchni hiszpańskiej zazwyczaj pierwsze do głowy przychodzą mi Tapas i Chorizo. Niewątpliwie są one pyszne, ale nie tylko z nich składa się ta kolorowa, niezwykła kuchnia. Na mój warsztat trafiła książka Jose Pizarro Seasonal Spanish food. 
To niewątpliwie książka niezwykła, bo oprócz przepisów zawiera szczegółowe opisy hiszpańskich produktów. Znajdziemy wśród nich opisy hiszpańskich win i ich klasyfikacje, garść informacji o serach, oliwach, a także niektórych świętach i sposobach och obchodzenia. Sprawia to, że korzystanie z tej książki jest wyjątkowo przyjemne.
Książka podzielona jest na 4 pory roku i do nich przyporządkowane są przepisy, które dodatkowo podzielono ze względu na główny składnik w nich występujący (oczywiście dostępny w danym okresie roku). 
Same przepisy są niezwykle treściwe, zawierają wszystkie niezbędne informacje. Podane są w sposób przyjemny, pozwalający łatwo je przygotować. Większość składników jest dostępna w polskich sklepach (może wybór nie jest porażający, ale są). Może nie zawsze przygotowywane dania są najzdrowsze, ale za pewne aromatyczne (tłuszcz w końcu przenosi zapach i smak). Zdjęcia są boskie, bardzo apetyczne, bardzo w mojej stylistyce. Papier bardzo dobrej jakości, stylistyka całości zadowalająca.
W tym roku książka doczekała się nowego wydania - w miękkiej oprawie. Treści książki nie zmieniono.








Jose Pizarro&Vicky Bennison: Seasonal Spanish food
Fotografie:  Emma Lee
Wyd. Kyle Cathie (2009)
Liczba stron: 240
Okładka: twarda
Stan: nowa
Książka w nowym wydaniu (oprawie miękkiej) dostępna na naszej stronie

wtorek

Ken Hom: Chinese Cookery

 Tym razem książka totalnie klasyczna. Książka, która po raz pierwszy wydana została w latach 80 ubiegłego stulecia. Książka niepozorna, ale zawierająca ogromną wiedzę na temat kuchni chińskiej.
Chinese cookery napisana przez Kena Homa (skądinąd jednego z najznamienitszych chińskich szefów kuchni na zachodzie) zawiera 150 przepisów na autentyczne, klasyczne chińskie dania. 
Książka rozpoczyna się od obfitego wstępu (łącznie 50 stron) dotyczącego składników, wyposażenia kuchni i niezbędnych technik. Co istotne, pokazuje techniki tak, że nawet początkujący jest ich się w stanie nauczyć. Autor poświęcił też kilka stron opisowi kuchni chińskiej, tego jak ją spożywać i zaproponował różne warianty menu.
Przepisy podzielono na kilka rozdziałów: zupy, mięso, kurczak (i inny drób), ryby i owoce morza (w tym krewetki i kraby jako osobne podrozdziały), warzywa, ryż i makaron oraz słodycze i przekąski. Wśród przepisów znajdują się takie klasyki jak np. kurczak w orzechach nerkowca czy łosoś na parze. Moim ulubionym jest zupa ze szparagami i mielonym kurczakiem. Przepisy podano w sposób, który działa na wyobraźnię, a jednocześnie łatwy i przystępny. Pozwalają one na nauczenie się gotowania "po chińsku " w relatywnie krótkim czasie. Do wielu dodano zdjęcie.
Z książki bije entuzjazm i radość gotowania. Dzięki temu gotujący ma ochotę zakasać rękawy i wziąć się do roboty! :)





Ken Hom: Chinese Cookery
Fotografie:  David Munns, Graham Kirk
Wyd. BBC Books (2009)
Liczba stron: 276
Okładka: miękka
Stan: nowa
Książka dostępna na naszej stronie internetowej

poniedziałek

Ricki Carroll: Domowy wyrób serów

 Tytułem krótkiego wstępu muszę przyznać, że tym razem opis książki bez zdjęć, bo w samej książce ich praktycznie nie ma. Zazwyczaj takich książek nie lubię, ale ta jest inna. To naprawdę porządna, uczciwa książka o serowarstwie, na użytek domowy. 
Pierwsze 64 strony książki to wstęp do technik, rodzajów mleka, ich wartości odżywczych oraz właściwości kulinarnych. Wstęp muszę przyznać rzeczowy i skonstruowany tak by czytelnik jak najwięcej z niego wyciągnął. 
W dalszej części mamy dużo przepisów. I tak mamy rozdział o serach miękkich, serach twardych, włoskich, pleśniowych, kozich i produktach nabiałowych. Ten ostatni podrozdział jest najkrótszy. Za to pozostałe są niezwykle bogate i zawierają przepisy na ponad 75 różnych serów. Receptury są jasne, podane w punktach. Przy wielu podano też praktyczne porady i informacje co można zrobić lepiej. 
Po części o serach umieszczono dział z przepisami na potrawy z wykorzystaniem sera. Mi najbardziej spodobały się te o pastach serowych. 
I to co najważniejsze, rozdział o tym co mogło pójść nie tak. Wyjaśnia właściwie wszystkie możliwe błędy typowe przy wytwarzaniu serów. 
Ta książka nadaje się zarówno dla początkujących, jak i bardziej zaawansowanych. By wykonać ser trzeba jednak być cierpliwym i spędzić trochę czasu na poszukiwaniu wszystkich niezbędnych produktów (szczególnie pleśni).


Ricki Carroll: Domowy wyrób serów
Fotografie:  brak informacji o autorze ilustracji
Wyd. RM  (2011)
Liczba stron: 272
Okładka: miękka
Stan: nowa
Książka dostępna w naszym sklepie na Inżynierskiej 1 w Warszawie (od 12.06.2012r) oraz naszej stronie internetowej

Cosima Bellersen Quirini: Domowe jogurty, twarożki, sery

 Jakiś czas temu zostałam zapytana o książki o serach. Jest ich kilka, ale tak naprawdę to niewiele ciekawych. Na pierwszy ogień testowania poszła książka Domowe jogurty, twarożki, sery, będąca tłumaczeniem niemieckiej książki o tym samym tytule (oczywiście po niemiecku :P).
Pierwszy kontakt z książką nie wywołuje przesadnego zachwytu: wydano ją na miękkim papierze, no i zdjęcia są takie... no właśnie niemieckie (albo jak z lat 90). Lecz gdy zaczniemy ją przeglądać, wczytywać się, poznawać i z niej korzystać to wiele zyskuje.
Już w wewnętrznej części okładki spotyka nas coś miłego: krótki przewodnik jak zrobić ser. Sama książka zaczyna się od rozdziału poświęconego podstawom. Dowiemy się z niego wiele na temat typów i rodzajów mleka, sposobów pasteryzacji, właściwości różnych typów mleka (po wstępnej obróbce termicznej), a także jak się zabrać za własną produkcję wyrobów mlecznych i co będzie najważniejsze. 
Następnie przechodzimy już do działania. Kolejny rozdział traktuje o mleku zsiadłym, różnych typach jogurtów oraz kefirach i napojach z nich przygotowanych. Po rozdziale jogurtowym czas na śmietany i produkty z nich. Tutaj dużo miejsca poświęcono masłu. Znajdziemy nawet informacje o przyprawianiu masła i odmianach ze świata. W tym rozdziale zajęto się też śmietaną  i serkiem mascarpone. Kolejny rozdział traktuje już o serach. Rozpoczyna się on długim wstępem o tym czym jest ser, jak powstaje, jakie narzędzia mogą być potrzebne, a także jak wygląda wytwarzanie sera krok po kroku. Dopiero po garści teorii umieszczono przepisy. Znajdziemy tu receptury na ser biały, twaróg, sery pleśniowe, sery twarde i miękkie. Wybór ogromny. Książkę zamyka dział Informacje. Jak łatwo się domyślić zawiera on coś w stylu odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania.
Po tej książce nie należy spodziewać się mega zaawansowanej wiedzy o serach i przepisów dla profesjonalistów. To raczej pozycja dla początkujących i nieco bardziej zaawansowanych amatorów domowych wyrobów nabiałowych. Książka wydana jest schludnie i ma dobrą cenę - niecałe 20zł.







Cosima Bellersen Quirini: Domowe jogurty, twarożki, sery
Fotografie:  Heike Schmidt-Roger; mauritius images, Stockfood, iStockphoto, branex
Wyd. REA  (2011)
Liczba stron: 144
Okładka: miękka
Stan: nowa
Książka dostępna w naszym sklepie na Inżynierskiej 1 w Warszawie (od 12.06.2012r) oraz naszej stronie internetowej

niedziela

Tracey Lister&Adreas Pohl: Vietnamese street food

 Tym razem autorzy kulinarnej podróży przez Wietnam Koto postanowili pokazać swoim czytelnikom wspaniałe wietnamskie jedzenie uliczne. Myślę, że próbując jedzenia spożywanego przez tubylców na ulicy można najlepiej poznać kulturę danego kraju i regionu. 
Wietnamskie jedzenie uliczne podawane jest na straganach i kolorowych wozach, spożywają je ci najbiedniejsi i ci, którzy mają trochę więcej w portfelu niż prawie nic. To jedzenie tanie i jedzenie autentyczne, świeże, pachnące, potrafiące oczarować swoją prostotą i unikatowością. 
Książka Vietnamese street food pokazuje właśnie to straganowe jedzenie w pełnej krasie. A pokazując je zwraca uwagę także na zwyczaje związane z kuchnią uliczną. Barwnym i złożonym opisom towarzyszą niesamowite fotografie. 
Dania, na które przepisy znajdziemy w tej książce są autentyczne, nieskomplikowane. Przepisy zostały podane tak by czytelnik nie miał wątpliwości czego się od niego oczekuje. Niemalże każdemu towarzyszy super zdjęcie przedstawiające efekt końcowy. 
W książce umieszczono też krótki przewodnik po produktach i dodatkach. Niektóre z nich może być trudniej nabyć w Polsce, ale warto się wysilić i spróbować, tych smaków nie da się oszukać.





Tracey Lister & Andreas Pohl: Vietnamese street food
Fotografie:  Michael Fountoulakis
Wyd. Hardie Grant Books  (2012)
Liczba stron: 192
Okładka: miękka
Stan: nowa
Książka dostępna w naszym sklepie na Inżynierskiej 1 w Warszawie (mamy tylko jeden egzemplarz, czekamy na dodruk)
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...